Historia Społem PSS Gniezno

Pierwsze Walne Zgromadzenie członków Spółdzielni odbyło się 12 lutego 1945, a w Sądzie Okręgowym została zarejestrowana Gnieźnieńska Spółdzielnia Powszechna 3 lipca 1945 roku. Przedmiotem tej nowo powołanej do życia kooperatywy było zaopatrywanie szerokich mas społeczeństwa w artykuły spożywcze.     Lata 1952-1955 to czas postępującej stabilizacji i umocnienia organizacyjnego Spółdzielni. Mimo wielu trudności tego okresu Spółdzielnia zdołała znacznie poprawić stan swojej sieci handlowej i produkcyjnej. Lata 1956 – 1960 natomiast to ilościowy rozwój sieci wraz z powstawaniem nowych osiedli mieszkaniowych, postawiono sobie zadanie: sklep spożywczy w każdej dzielnicy. Pięciolecie to niesie z sobą również zmianę form sprzedaży i tak w roku 1958 powstaje pierwszy sklep samoobsługowy.  
Oddzielną kartę historii Spółdzielni stanowi działalność produkcyjna. W latach siedemdziesiątych Piekarnictwo borykało się z wieloma trudnościami. Liczba mieszkańców miasta wzrastała, zapotrzebowanie na chleb, więc miało być coraz większe, a tymczasem malała ilość piekarń, zmniejszały się stare kadry piekarzy a zainteresowanie młodych kadr zawodem piekarza było nikłe. W tej sytuacji coraz częściej kierownictwo Spółdzielni myślało o wybudowaniu własnej piekarni mechanicznej. Zamysł ten został zrealizowany i w grudniu 1986 roku została oddana do użytku, największa w Gnieźnie Piekarnia Mechaniczna, która zapewniała pełne zapotrzebowanie rynku gnieźnieńskiego w pieczywo.

Poza handlem, gastronomią i produkcją przedmiotem działalności spółdzielczej były usługi. W początkowym okresie działalności Spółdzielni usługi związane były ściśle z pracą społeczno-wychowawczą wśród członków. Zasadę powszechności usług wprowadzono od roku 1960. Ilość punktów usługowych ciągle wzrastała i tak np. w roku 1975 czynnych było 17 punktów świadczących różne usługi, m.in. fryzjerskie, kosmetyczne, dziewiarskie, krawieckie, kuśnierskie, repasacji pończoch, czyszczenia parkietów, wypożyczalnie agd, maglowanie bielizny, napełnianie syfonów, itp.

Od 1 lipca 1978 roku do Spółdzielni został przyłączony oddział WSS w Pobiedziskach stając się gnieźnieńskim rejonem, z dwoma punktami detalicznymi, trzema zakładami gastronomicznymi, masarnią i sześcioma punktami usługowymi.

Kolejne etapy przemian społeczno - gospodarczych na przełomie lat osiemdziesiątych wykazały coraz wyraźniejszy ruch całej gospodarki w kierunku rynku i jego reguł jako regulatora zachowania się podmiotów gospodarczych. Po 1983 roku kształtował się w „Społem" model organizacyjny, w którym podstawową jednostką była samodzielna, samorządna, samofinansująca się Powszechna Spółdzielnia Spożywców. Zgodnie z uchwałami 41 Zjazdu Delegatów „Społem", Nadzwyczajne Zgromadzenie Przedstawicieli Spółdzielni "Społem" WSS w Poznaniu podjęło w dniu 20.01.1983 roku decyzję o powołaniu Powszechnych Spółdzielni Spożywców w drodze przekształcenia dotychczasowych Oddziałów WSS w samodzielne PSS-y. Powstał, zatem układ, jaki istniał do kwietnia 1968 roku. Tak, więc nasza Spółdzielnia stała się jednostką samodzielną, samofinansującą, samorządną realizującą swoje cele i zadania statutowe. W 1985 roku posiadała 135 sklepów, 38 zakładów i punktów gastronomii, 14 zakładów produkcyjnych i 29 punktów usługowych. Zrzeszała 13.840 członków i zatrudniała 1232 pracowników.

Nadszedł kolejny wstrząs gospodarczy – okres prywatyzacji handlu, który sprawił, że Spółdzielnia prawie masowo oddawała sklepy, zakłady gastronomiczne, punkty usługowe bądź prywatnym właścicielom, bądź też własnym pracownikom na zasadzie umowy najmu lub dzierżawy, którzy odchodząc w wyniku zwolnień grupowych, z przyczyn ekonomicznych rozpoczęli własną działalność gospodarczą.

Rok 1990 sprawił, że Społem PSS znacznie zmniejszyła swoją sieć detaliczną, gastronomiczną, zlikwidowała usługi i pracę nakładczą, pojawiło się także powiązane z tymi zdarzeniami zmniejszenie liczby zatrudnionych pracowników. Na koniec 1990 roku Społem PSS zatrudniało zaledwie 629 osób. Pierwsze lata prywatyzacji handlu w warunkach wolnego rynku, jak również rosnącej konkurencji były łatwe z punktu widzenia źródeł pochodzenia towarów i ustalania ich cen, a z drugiej strony trudne, bo chcąc zabezpieczyć ciągłość dostaw w podstawowe artykuły w odpowiednim terminie i o dobrej jakości trzeba było szukać dostawców spełniających dane wymogi mając jednocześnie wgląd na otaczającą coraz liczniej konkurencję. Ciągłej analizie podlegały ceny zakupu i sprzedaży, gdyż każda nie trafna cena bądź naliczona marża groziła utratą klienta lub obrotu.

Na koniec 1994 roku działalność handlową prowadziły 43 sklepy. W wyniku prywatyzacji i związanej z nią likwidacji wielu placówek handlowych rozwiązaniu uległy komitety sklepowe, a bezpośrednią kontrolę nad pracą placówek objęła komisja społeczno - samorządowa Rady Nadzorczej.

Rok 1995 to rok Jubileuszowy 50-lecia Spółdzielni. Po 5 latach przemian w Polsce, coraz dokuczliwiej staje się odczuwalna działalność wolnego rynku i postępującej konkurencji. W celu usprawnienia pracy, podniesienia estetyki i kultury sprzedaży przeprowadzono modernizację i remonty wielu placówek, zakupiono nowe urządzenia chłodnicze i techniczne, a także prowadzono badania marketingowe i sondażowe związane z opłacalnością poszczególnych branż: spożywczej i przemysłowej.

W tym też roku dla członków Spółdzielni wprowadzona została Karta Klienta upoważniająca do 5% bonifikaty.

Lata 1996 - 2005 to kolejne zmiany związane z modernizacją placówek handlowych, które są kontynuacją wcześniej rozpoczętej polityki Zarządu, mającej na celu ułatwienie i uatrakcyjnienie zakupów. Modernizacji uległy również zakłady produkcyjne. Dowodem na to był zakup nowoczesnych urządzeń piekarskich (3 piece cyklotermiczne, energooszczędne, ekologiczne). Nowoczesny sposób wypieku w połączeniu z tradycyjną recepturą pozwalają na osiągnięcie niepowtarzalnej, wysokiej jakości produkowanego pieczywa.

O sile Spółdzielni nie decyduje już tylko ilość posiadanych sklepów i zakładów produkcyjnych, ale również jakość świadczonych usług, oferta rynkowa oraz kondycja ekonomiczno-finansowa.

Spółdzielnia idzie w kierunku umocnienia się na rynku w produkcji piekarsko–ciastkarskiej. W roku 1999 łączy swe moce produkcyjne piekarni i ciastkarni w wyodrębnioną jednostkę produkcyjną pod nazwą „Centrum Piekarsko-Ciastkarskie”.

Rok 2000 niesie za sobą zmiany aranżacyjne placówek. I tak w 1 kwartale tego roku zwiększono powierzchnię sprzedażową w sklepie „Ziemowit” o 196 m2 .

Rok 2003 natomiast wiąże się z przygotowaniem wejścia Polski do UE. W związku z tym zmuszeni byliśmy do poniesienia dużych nakładów inwestycyjnych w produkcji oraz detalu, w celu przystosowania się do wymagań obowiązujących w krajach Unii, do wprowadzenia systemu zapewnienia jakości HCCP.

Satysfakcji z prowadzonej działalności dostarczają Spółdzielni liczne wyróżnienia i nagrody. Wśród nich znalazły się m.in. II miejsce w konkursie „Orzeł Przedsiębiorczości 2001” kategoria produkcja. Na targach Polagra Farm wyrób piekarski – chleb żytni ze słonecznikiem dostaje certyfikat „Dobre, bo Polskie” oraz nagrodę Hit 2002. Własna produkcja Spółdzielni: pyzy drożdżowe, babka gnieźnieńska, majonez, chleb mieszany razowy z soją zostają nominowane do uzyskania świadectwa najwyższej jakości Hit 2003. Na Wielkopolskich Targach Rolniczych Sielinko 2004 drożdżówki otrzymują Dyplom – „Najlepszy Wyrób Piekarski – Wielkopolska 2004”.

Dla Spółdzielni bardzo znaczący był rok 2005, w którym to obchodziła swoje 60-lecie działalności. Podczas obchodów tak doniosłego lecia, nastąpiło odsłonięcie pamiątkowej tablicy Społem na gnieźnieńskim rynku.     Istnienie Spółdzielni dzisiaj jest wynikiem długoletniej pracy wszystkich pracowników, jak i członków Spółdzielni, którzy przyczyniają się do jej ciągłego rozwoju i sięgania po sukces na drodze realizacji postawionych sobie wyzwań i celów. Wieloletnie zaufanie klientów oraz szacunek dla tradycji pozwala nam z optymizmem patrzeć w przyszłość.